Waarom voelen zo belangrijk is
- Geschreven door Nicky Keijzer
- laatst bewerkt Jul 23, 2021
Kun je me vertellen waarom dat voelen zo belangrijk is?
Die vraag heb ik eerder gehoord. Deze vraag krijg ik vaker in mijn praktijk in Amsterdam. Opnieuw wordt ik door de vraag in verwarring gebracht. Het raakt dus duidelijk iets in mij.
Alsof ik de cliënt moet overtuigen dat het voelen van die pijnlijke gebeurtenissen en trauma’s uit het verleden zo nodig is. Alsof mijn overtuigen een toestemming vormt, om te mogen voelen. “Ja, waarom zou je eigenlijk willen voelen, als je met je optimaal werkende overlevingsmechanisme geen last hebt van de pijn? Er gemakkelijk omheen of onderdoor kunt bewegen.” Het duizelt me.
Het liefst wil ik het antwoord direct geven. Haar vertellen wat het haar oplevert. Dat ken ik van mezelf. Van mijn ‘oude’ zelf. Die zou de ander direct hebben uitgelegd hoe het zit met dat voelen. Die zou de dwaling van de ander willen voorkomen.
Nu laat ik het even bezinken. Ik weet immers al lange tijd, wat het doorspitten van mijn bagage en de pijn die daarin verborgen zat veel voor mij heeft betekent. Dat ik nu pas écht leef. Ik hoef niet meer allerlei ballen onder water te drukken, het stroomt nu. Ik weet dat zij dit ook zal gaan ontdekken.
Dodelijk vermoeiend al die ballen hoog houden en onderdrukken.
Het onderdrukken van dat wat je raakt, kost energie. Dit gebeurt veelal onbewust. Ons gehele psychische systeem is erop gericht om je te beschermen tegen pijn, verdriet, jaloezie, onmacht en ander leed. Dit is een geschenk uit onze kindertijd. Hoe ouder je wordt, hoe minder je hier iets aan hebt. Onderdrukken van triggers, pijn en emoties beperkt je ook in het voelen van een diepe verbinding met jezelf. Je verlangens drijfveren, intuïtie, de essentie van jouw leven blijft hierdoor onderdrukt. Op deze manier blijven er altijd stukken van wie je bent onbesproken. Je blijft je gespleten voelen, terwijl je in werkelijkheid al heel bent.
Jarenlang werkte ik heel hard om gezien te worden. Paste ik me naadloos aan in de groep of op mijn werk. Deed ik enorm mijn best om het juiste te doen en aardig gevonden te worden. Ondertussen onderdrukte ik het liefst zoveel mogelijk mijn geraaktheid. Niemand mocht zien hoe spannend ik soms iets vond, dat mijn tranen zich zomaar opeens omhoog drukte als er iets gebeurde en boos worden, was al helemaal geen optie. Wat onderdrukte ik veel van mijn potentie en kracht in die tijd.
Waarom voelen dus zo belangrijk is:
Dus om antwoord te geven, waarom dat voelen nu zo belangrijk is?
- Je ware essentie en potentie kan zo écht benut worden;
- Je authenticiteit en ware zelf ligt hierin en onder verscholen;
- Vrij van jouw overlevingsmechanisme ligt het ware leven in vrijheid te wachten;
- Vrij leven betekent verbonden met jouw natuur en dus jouw vitaliteit en gezondheid;
- Onder de pijn ligt je kracht verbonden.
Het veranderingsproces richting het moederschap, de weg door het donker die ik aflegde om mijn rol als dieptepsycholoog te kunnen vervullen, hebben me dichter bij mijzelf gebracht. Bij mijn authenticiteit en de geraaktheid die opkomt in het moment.
Regelmatig zie ik mezelf worstelen tegen mijn geraaktheid. Ik voel de strijd opkomen en worstel me er letterlijk doorheen. Toch is de schaamte en de schuld praktisch verdwenen. De lichamelijke klachten die ik vroeger had zijn er niet meer. Ik voel nu dat ik leef en dat ik helemaal kan vertrouwen op mijzelf. Dat gun ik iedereen. Het leven helemaal doorleven vanuit je ware zelf. Vanuit wie je in essentie bent met alles wat daarbij hoort. Er helemaal in volheid bij aanwezig zijn.