Burn-out: aanboren van je levenskracht

Aan de muur

Op vrijdagmiddagen heb ik witte handen, ik draag een gordel verzekerd aan een touw. Dit om te voorkomen dat ik een vrije val maak naar de vloer van de klimhal. Als ik begin te klimmen heb ik veel zin en energie. Ik heb een open blik en een ontspannen lijf. Naarmate ik vermoeider raak en de grepen lastiger worden lijkt de eindstreep ver weg. Ik moet het halen! Mijn energie begint op te raken. Ik moet sneller zijn, anders val ik. Ik wil niet falen! Deze schrik reactie vernauwt mijn blik, verstijft mij spieren. Het is niet meer genieten van de klim, maar overleven. Het is overduidelijk dat dit schrikpatroon, dat voorkomt uit angst om te falen, mij niet dient op dit moment. Ik voel mijn voeten op de grepen waar ik op kan vertrouwen en laat mijn lichaamsgewicht hierop steunen, mijn armen, nek en ogen ontspannen. Er is weer ruimte en diepere ademhaling. Ah! Dat is mijn volgende greep!

De uitputting, wat energie kost is de basis van burn-out

Wat ons veel energie kost en geen energie oplevert zorgt voor vermoeidheid. Zo simpel is het. Dit is de basis van burn-out. Er speelt een onbewuste patroon dat ooit functioneel was, maar nu niet meer werkt. Met patronen bedoel ik gedachten, emoties en sensaties die met elkaar verweven zijn en die getriggerd worden in bepaalde situaties uit conditionering. Bijvoorbeeld dat het geluid van je wekker een contractie in je lijf kan geven, de gedachten van: oh, niet weer! En daarna: ik moet toch! En vervolgens de ervaring van stress. Dit is een conditionering in je systeem die zich afspeelt bij het afgaan van de wekker. Het kost ons veel energie om met een niet-effectieve gewoonte vooruit te komen. Het resultaat waar we echt naar verlangen blijft achterwege waardoor we steeds meer opraken en we op adrenaline en wilskracht moeten doorgaan. Het idee dat we misschien gaan falen brengt angst in ons teweeg. We doen steeds een tandje bij. Dit is extra energie stoppen in een leegzuigende patroon. We raken oververmoeid. Op deze oude patronen kunnen we niet bouwen en we hebben geen nieuwe effectieve patronen ontwikkeld om op terug te kunnen vallen. Hier zijn we dan, uitgeput omdat we zo hard ons best hebben gedaan, wanhopig omdat we nog geen uitweg zien en geen vertrouwen meer hebben in ons kunnen.  Gefeliciteerd! Er is een grote wijsheid in jou die niet door wil gaan op een manier die niet naar je hart is. Er is iets moedigs in jou dat durft te vallen diep naar de bodem. Er is iets in jou wat ruimte maakt voor iets nieuws!

Angst voor de tijger

Stel je voor dat je een tijger achter je hebt staan die gromt. Doe dit echt een minuut en voel wat er gebeurt in je lijf. Je bent waarschijnlijk niet ontspannen, staat niet open voor nieuwe informatie en voelt je zeker niet creatief. Wanneer we angst ervaren is genieten en creatief zijn even niet relevant. Dat komt pas na de overleving. Dit is heel gepast als een tijger achter ons aan holt. Maar is dit van toepassing in je dagelijkse leven? Nee. Maar gek genoeg voelen veel van ons op werk, in sociale gelegenheden en aan de klimmuur het hijgen van de tijger in onze nek. Dit is een dysfunctionele overlevingsangst gekoppeld aan situaties waarbij geen sprake is van overleving. Er is geen tijger. Ons leven is niet in gevaar. Angst helpt niet op dit moment. Integendeel: het vernauwt onze blik en onze mogelijkheden. Onze capaciteit om ons hart te volgen en te stoppen met dingen die niet voor ons werken, en bouwen aan dingen die wel voor ons werken.

Somatic Experiencing

Angst is de voedende emotie achter burn-out. Dit wordt aangestuurd door de reptielen brein in het zenuwstelsel. Om dysfunctionele patronen te doorbreken rondom angst is het essentieel om op niveau van het zenuwstelsel te werken. Ontmoet je angst en breek nieuwe levenskracht aan! 

Auteur; Ehsan Ebadi (kijk op zijn profiel voor meer informatie)

Wil je meer weten over somatic experiencing ontdek onze therapeuten