KOPP coaching

Jij als volwassen KOPP-kind voelde je vaak geroepen om een goede zoon of dochter te zijn, en bleef met vragen en zorgen zitten om je ouders zoveel mogelijk te ontlasten. Of je ging veel aandacht vragen en werd op deze manier als het ware de bliksemafleider voor de problemen van je ouders. Op te moeten groeien in een gezin met een psychisch zieke ouder(s) kan zeer belastend zijn. We kregen als volwassen KOPP-kinderen vaak op indringende wijze te maken met veranderingen in de gedragingen van onze ouder(s), alsmede wisselende omstandigheden in de thuissituatie. De onvoorspelbaarheid van de sfeer thuis, de geringe informatie over wat er aan de hand was en het gebrek aan geruststelling en steun was, en is misschien nog, voor ons als volwassen KOPP-kinderen heel erg belastend. 

Wonden uit onze jeugd leiden er niet alleen toe, dat onze emoties buiten proportie zijn of geen verband houden met de situatie. Ze kunnen er zelfs toe leiden dat wij helemaal geen emoties meer voelen!! Op dat moment verliezen wij onszelf. Meestal heb je als KOPP kind in je volwassen leven nog last van de wisselende stemmingen van je ouders, de onvoorspelbaarheid thuis, het gebrek aan informatie en de grote verantwoordelijkheid, die je al (te) vroeg op je schouders moest nemen. Er was niet altijd -of zelfs helemaal geen, aandacht of gelegenheid om te praten over problemen met je vader en/of moeder. Vaak worstel je nog steeds met dezelfde problematiek als toen je nog thuis woonde. Velen van ons herkennen, dat het niet zo verwonderlijk is, dat wij zelf ook een groot risico lopen om psychiatrische problemen te krijgen, daar wij in een voortdurend onveilig klimaat zijn opgegroeid. De innerlijke verstoringen*, die hieruit voort  vloeien waren tot voor kort nooit echt in kaart gebracht, omdat er geen openheid was over hoe veel volwassenen dit nog dagelijks ervaren. Er is nu meer inzicht in de problematiek en behandelwijze van deze verstoringen. 

Kinderen van ouders met psychiatrische problematiek (zogenaamde KOPP-kinderen) ondervinden veel extra moeilijkheden bij het gezond opgroeien en in hun volwassen leven. De zogenaamde KOPP-problematiek is Drs. Ronde dan ook niet vreemd. Zij heeft niet alleen als orthopedagoge binnen de forensische psychiatrie met deze problematiek te maken, maar groeide bovendien op als kind van een moeder met psychiatrische problemen. Zij deelt voor Blik op Hulp 9 tips voor hulpverleners met betrekking tot het omgaan met kinderen met KOPP-problematiek.

Het functioneren van een kind wordt in belangrijke mate bepaald door het gezinssysteem. Gezinnen waarin KOPP-problematiek speelt, functioneren in de regel anders dan gezinnen waarin geen ouder met GGz-problemen aanwezig is. Hoewel ouders vaak denken dat hun kinderen niets merken van hun eigen problemen, is het tegendeel echter waar. Ronde: “Kinderen krijgen vaak te veel mee van problemen die niet van hen als kind zijn. Dit is niet eens zozeer leeftijdsgebonden. Je ziet dat kinderen die KOPP-problematiek ervaren hun eigen behoeftes uitschakelen om waar nodig te kunnen zorgen voor hun ouders. Of ze storten zich helemaal op hun school, zodat hun ouders zich daar in ieder geval geen zorgen over hoeven maken. En boos zijn op je ouder? Dat doe je toch niet als je vader of moeder ziek is?”

Als KOPP-kind heb je heel wat te stellen met je ouders. Je groeide op met een vader of moeder met een psychische stoornis, een depressie of een verslaving. Of zelfs met beide ouders en meerdere problemen. Een gewoon kind in een ongewone thuissituatie. Het gevoel ‘schaamte’ ken jij maar al te goed, net als het begrip ‘verantwoordelijkheid’.

Jij hield het draaiende, maar nooit draaide het om jou.

Dit kan zijn erkenning van je lot, waardering voor je prestaties als kind, ontdekken waarvan je écht gelukkig wordt. Maar belangrijker zijn de lessen in loslaten. Om nieuwe zaken toe te laten, zul je je moeten ontdoen van overbodige ballast. Loslaten is een begin. Geen einde.

Loslaten heeft veel kanten. Het is ook; je niet langer verzetten tegen je lot, maar integreren wat onherroepelijk is. Het omarmen en koesteren van het verleden, dat jou immers maakte tot het mooie mens dat je bent, is een hele kunst.

Soms moet je inzien dat je een mens in je leven moet loslaten. Een vader, een moeder of een partner. Een vriendin, broer of zus. Niet om deze persoon aan zijn of haar lot over te laten. Wel om jezelf én hem of haar levenskracht te geven.
Het is de hoogste tijd voor jou.

Misschien moet je jezelf bevrijden van gedachtes, aannames, misvattingen, verkeerde overtuigingen en verantwoordelijkheden die niet van jou zijn. Vrijheid van geest is hard werken. Jouw handreiking naar een therapeut is de eerste stap.

Bron: Hartsverstand, GGZ, Kopp kind

Check onze KOPP therapeuten