Human Design & Opstellingen: zelfliefde, richting & identiteit

Voor wie? Iedereen die dieper in zijn of haar Human Design experiment wil stappen is welkom!  Er is ruimte voor maximaal 8 deelnemers. Iedereen krijgt een persoonlijk vraagstuk behandeld.

Intentie? Onze intentie voor deze middag is dat jij inziet welke conditioneringen jou tegenhouden om jouw richting te volgen, de meest krachtige versie van jezelf te (durven) zijn en liefde volop te laten stromen!

Met deze cirkel ontvang je:
• Een opstelling rondom jouw vraagstuk in de thema’s (zelf)liefde, richting of identiteit.
• Inzicht in conditioneringen die je tegenhouden om de beste versie van jezelf te zijn.
• Een nieuwe stroming die een verandering start rondom (zelf)liefde, richting, identiteit.
• Kennis over Human Design gericht op het Self Center, zowel gedefinieerd als ongedefinieerd.
• Een korte reading over jouw Self Center.

Wie zijn wij? Deze middag wordt georganiseerd door Suzanne Mooij (Opstellingen) en Rebecca Sies (Human Design).

Suzanne is een 5/1, intuïtieve Projector. Zij ís hier om anderen te gidsen en te sturen in hun energie. Ze is opgegroeid in een familie van Projectors waardoor zij dichtbij haar zuiverheid van Projector is gebleven. Daarnaast is haar Self Center ongedefinieerd, maar bijna alle poorten geactiveerd, inclusief haar bewuste Zon en Aarde poorten! Uit haar incarnatiekruis lees je ook dat ze hier is om anderen wijsheid te brengen rondom het Self Center. Met haar opstellingen werk begeleidt ze al jaren mensen. Ik (Rebecca) heb dit verschillende keren mee mogen maken, en haar intuïtieve kracht en inzichten hebben me meerdere keren geholpen in het versterken van mijn richting, (zelf)liefde en bekrachtigen van mijn identiteit.

Daarnaast ben ik, Rebecca, een 4/1 Emotionele Generator. Hoewel een gedefinieerd Self Center heb, heb ik dit niet altijd zo ervaren. (Zelf)liefde is niet vanzelfsprekend geweest en in mijn richting en identiteit ben ik zoekende geweest. Misschien omdat mijn belangrijkste ‘bridging gate’ in het Self Centre bevindt. Mijn onderzoek in die thema’s vertaal ik direct door in mijn werk met individuen (in coaching) en groepen (in training en workshops). In deze sessie breng ik de kennis over Human Design vanuit mijn erkende opleiding én bied ik reflecties en spiegels die ondersteunend kunnen zijn in jouw proces.

• Locatie: Connected Haarlem
• Zaterdag 29 maart 2025 13.00 – 17:00
• Prijs: €85

optie voor Human Design reading vooraf €135
• Inclusief: thee en snacks

Aanmelden kun je via deze link; https://hipsy.nl/event/101912-human-design-opstellingen-zelfliefde-richting-identiteit

Ben je op zoek naar een effectieve en holistische benadering van therapie? Overweeg dan eens lichaamsgerichte therapie. Deze vorm van therapie richt zich op het verkennen en behandelen van fysieke sensaties, emoties en gedragspatronen die in het lichaam worden ervaren. Het is een krachtige methode om te werken aan persoonlijke groei, zelfbewustzijn en het herstellen van emotioneel evenwicht.

Wat is lichaamsgerichte therapie?

Lichaamsgerichte therapie is een vorm van psychotherapie waarbij de focus ligt op het verbinden van geest en lichaam. Het uitgangspunt is dat ons lichaam veel informatie bevat over onze gedachten, gevoelens en ervaringen. Door bewust te worden van deze signalen en er aandacht aan te geven, kunnen we dieper inzicht krijgen in onszelf en onze klachten.

Tijdens een sessie ligt de nadruk op het ervaren van sensaties, emoties en spanningen in het lichaam. Een therapeut helpt je om bewust te worden van deze sensaties door middel van ademhalingsoefeningen, mindfulness-technieken of gerichte aanraking. Door contact te maken met wat er zich afspeelt in je lichaam, kun je blokkades loslaten, spanning verminderen en emotionele pijn helen.

Waarom kiezen voor lichaamsgerichte therapie?

Er zijn verschillende redenen waarom lichaamsgerichte therapie een waardevolle keuze kan zijn:

  1. Diepgaand inzicht: Lichaamsgerichte therapie helpt je om dieper in contact te komen met jezelf en je eigen ervaringen. Door bewust te worden van wat er in je lichaam gebeurt, kun je sneller de oorzaken van je klachten achterhalen.
  2. Emotionele heling: Onverwerkte emoties kunnen zich vastzetten in het lichaam en fysieke klachten veroorzaken. Lichaamsgerichte therapie biedt de ruimte om deze emoties te erkennen, te uiten en los te laten, waardoor er ruimte ontstaat voor heling.
  3. Zelfbewustzijn: Door bewust te worden van de signalen die je lichaam geeft, kun je beter luisteren naar je eigen behoeften en grenzen. Dit vergroot het zelfbewustzijn en helpt bij het maken van gezonde keuzes.
  4. Fysieke ontspanning: Het ervaren van spanning in het lichaam is vaak een indicatie dat er iets uit balans is. Lichaamsgerichte therapie kan helpen om deze spanning los te laten en fysiek meer ontspannen te worden.

Voor wie is lichaamsgerichte therapie geschikt?

Lichaamsgerichte therapie is geschikt voor mensen met uiteenlopende klachten, zowel op fysiek als mentaal gebied. Het kan onder andere helpen bij:

  • Stress en burn-out
  • Angststoornissen
  • Traumaverwerking
  • Depressie
  • Slaapproblemen
  • Lichamelijke klachten zonder duidelijke oorzaak
  • Emotionele blokkades

Lichaamsgerichte therapie is ook geschikt voor mensen die graag meer in contact willen komen met hun eigen lichaam, hun gevoelens beter willen begrijpen of simpelweg behoefte hebben aan ontspanning en zelfzorg.

Hoe vind ik een geschikte therapeut?

Het is belangrijk om een therapeut te vinden die bij jou past en waar jij je comfortabel bij voelt. Een goede manier om een therapeut te vinden is via een site met therapeuten, zoals It’s Just Therapy of vergelijkbare sites. Op deze site kun je zoeken naar lichaamsgerichte therapeuten in jouw regio en lezen over hun specialisaties en werkwijze.

Kijk ook naar de ervaringen van andere cliënten en eventuele reviews. Dit kan je een goed beeld geven van wat je kunt verwachten. Daarnaast kan het nuttig zijn om telefonisch contact op te nemen met de therapeut om te kijken of er een klik is en of hij/zij aansluit bij jouw behoeften.

Een sessie boeken

Als je een geschikte therapeut hebt gevonden, kun je een sessie boeken en contact opnemen via de rode button. Tijdens de eerste sessie zal de therapeut met jou bespreken wat je verwachtingen en doelen zijn en welke aanpak het beste bij jou past. Van daaruit kan er een behandelplan worden opgesteld.

Het aantal benodigde sessies hangt af van de aard en ernst van je klachten. Sommige mensen ervaren al snel verlichting na enkele sessies, terwijl anderen baat hebben bij een langer traject. Je kunt dit samen met de therapeut bespreken en gedurende het proces evalueren.

Samenvattend

Lichaamsgerichte therapie is een waardevolle benadering om te werken aan persoonlijke groei, zelfbewustzijn en emotioneel evenwicht. Het biedt diepgaand inzicht, helpt bij emotionele heling, vergroot het zelfbewustzijn en zorgt voor fysieke ontspanning. Of je nu worstelt met stress, angststoornissen of gewoon behoefte hebt aan meer contact met jezelf, lichaamsgerichte therapie kan jou helpen op jouw pad naar herstel.

Waar kan ik een lichaamsgerichte therapie sessie boeken in mijn buurt?

Je kunt eenvoudig een lichaamsgerichte therapeut vinden via platforms zoals It’s Just Therapy. Filter op locatie, specialisatie en beschikbaarheid om snel een sessie bij jou in de buurt te boeken.

Welke aanbieders van lichaamsgerichte therapie accepteren mijn zorgverzekering

Veel therapeuten werken samen met verschillende zorgverzekeraars. Controleer altijd op de pagina van de therapeut of de behandeling in jouw polis wordt vergoed. Bij It’s Just Therapy kun je direct filteren op therapeuten die vergoeding aanbieden.

Wat zijn de kosten van een lichaamsgerichte therapie behandeling gemiddeld

De kosten variëren afhankelijk van de therapeut en het type sessie. Gemiddeld liggen de tarieven tussen €75 en €120 per sessie. Sommige therapeuten bieden ook pakketten of intakeconsulten aan voor een vast bedrag.

.Welke lichaamsgerichte therapie diensten zijn geschikt voor stressvermindering

Lichaamsgerichte therapie kan spanning, angst en stress verlichten. Technieken zoals ademhalingsoefeningen, mindfulness, zachte beweging en trauma release helpen je zenuwstelsel te kalmeren en energie beter te reguleren.

Waar vind ik een gespecialiseerde lichaamsgerichte therapeut voor trauma

Traumatherapie kan gecombineerd worden met lichaamsgerichte therapie, bijvoorbeeld via Somatic Experiencing (SE) of NARM. Op It’s Just Therapy kun je therapeuten zoeken die gespecialiseerd zijn in trauma en lichaamsgericht werken.

Psychedelic therapy has recently become extremely popular and proven successful in dealing with psychological issues such as depression,post-traumatic stress disorder (PTSD), and addiction.

After extensive research on the exploration of consciousness in the first part of the 1900s, the use of mind-altering substances was banned in the 70s because of the war on drugs, when they became synonymous with counter cultural activities and drug abuse.  But in the past few years, thanks to more widespread research as well as the popularisation of the topic via Michael Pollan's books and Netflix documentaries, we have been witnessing what we now call the Psychedelic Renaissance.

Coaching with psychedelics

Coaching with psychedelics is a growing trend in the field of personal development and therapy. Substances such as psilocybin, LSD, and MDMA are being used in controlled settings to facilitate deep inner exploration and to assist people in making positive changes in their lives. This practice involves a qualified and trained coach or therapist preparing and guiding an individual through a psychedelic experience to help them gain insights into their behaviour, patterns, and beliefs. These insights can then be used to develop a plan for personal growth and change.

Who can benefit the most from coaching with psychedelics? These are usually clients without serious diagnoses of psychiatric or psychological disorders who are not under the specialist’s treatment, but who might feel "stuck", and although successful in their careers and relationships, are in search of change. There might be things blocking or limiting them, like feelings of loneliness, guilt, lack of confidence, or self-worth. They desire to know themselves better, feel emotions, and/or gain extra insights; become more balanced and create deeper connections with others.

Coaching with psychedelics creates much more powerful and long-lasting results than a single guided or individual trip. It builds a more trusting relationship between coach and client, making the journey itself safer and allowing it to go deeper. It offers an opportunity for reflection and helps connect to values and beliefs.

Results of psychedelic therapy?

The results are healing, personal growth, finding more meaning or purpose, feeling a deeper connection to others, nature, Universe, and self. Every psychedelic journey  is a lot about letting go and acceptance of what is, resulting in higher awareness, presence, and inner peace. Qualities like forgiveness, acceptance, and compassion often emerge.

During a few weeks after a psychedelic journey, higher brain neuroplasticity is formed, which allows coaches to further work on integrating clients' experiences and create opportunities for new patterns to emerge. They can help clients integrate their insights into their daily life and provide resources for ongoing support and healing.

Coaching with psychedelics can be great for first-timers or those who have only experienced mind altering substances in recreational settings. A common concern is being afraid of a "bad trip". There is a famous saying that there is no such thing as a bad trip – there is a "difficult trip" that, under good, safe guidance, can reveal what can be further healed or grown. Having a trusted facilitator and coach helps individuals to let go more easily, know that they are not alone, and are supported and guided. 

And is it legal? Yes, in the Netherlands it is legal!

In the Netherlands, the use of so-called “magic truffles” is legal, and they can be safely and openly incorporated into coaching sessions and therapy. Psilocybin, their active ingredient, is not considered addictive as it does not induce drug-seeking behaviour or physical dependence. Different modalities of working with this substance are available, ranging from microdosing and low-dose journeys to higher doses, depending on a coach's careful evaluation of the client's readiness and condition. Risks are always taken into consideration, and clients are encouraged to consult medical professionals as needed.

In conclusion, coaching with psychedelics provides a great opportunity for personal and professional self-development and exploration, leading to empowerment and freedom. It serves as a valuable tool for exploring consciousness, growth, and transformation. By working with a qualified coach and receiving proper preparation, support, and integration, individuals can gain deep insights into themselves and make positive changes in their lives.

Author: Magda Haver

Book a session? Find your psychedelic therapist here

 

Als je nooit geleerd hebt ‘nee’ te zeggen tegen je ouders, de loyaliteitsvalkuil 

Kinderen die zich verantwoordelijk voelen voor het geluk van hun ouders krijgen geen ruimte om zich te ontwikkelen tot zelfstandige volwassenen. Zo’n ongezonde rolwisseling kan identiteitsproblemen geven, weet journaliste Lisette Thooft uit eigen ervaring. Over parentificatie en het perfecte kind.

Ergens rond mijn 24ste besefte ik: tot nog toe heb ik eigenlijk zo’n beetje alles in mijn leven gedaan om mijn moeder een plezier te doen. Goede cijfers halen op school, een taal studeren in de stad die zij voor me uitkoos. Haar altijd alles vertellen wat ze wilde horen en zorgvuldig verzwijgen wat ze niet wilde weten. Niets van haar verwachten wat ze niet kon geven, zoals troost, knuffels of begrip. De kritiek en wrede opmerkingen die ze naar mijn hoofd slingerde stoïcijns verdragen. En vooral: mijn eigen gevoelens onderdrukken en de hare angstvallig in de gaten houden. Want ze gedroeg zich wel stoer, maar wij kinderen wisten beter. Ze was een gespannen kettingrookster en vaak uit haar humeur; vermoedelijk zou ze nu gediagnosticeerd worden als depressief. Ze had in de oorlog in een jappenkamp gezeten en was daar op haar 16de haar moeder verloren, onder barre omstandigheden. Ze moest dus eindeloos ontzien worden.

Weet je wat, dacht ik als jong volwassene, vanaf nu ga ik alleen nog maar doen wat ik zelf wil. Maar wat wilde ik eigenlijk? Ik kon niets anders verzinnen dan het tegenovergestelde van wat mijn moeder mij openlijk en non-verbaal had opgedragen. Ik nam dus drugs, koos een man die ze verafschuwde, kreeg ongehuwd kinderen, stortte me in therapieën en zelfontwikkelingsgroepen waarop ze diep zou neerkijken. Intussen liep ik rond met een vaag maar permanent schuldgevoel. Het heeft nog vele, vele jaren gekost voordat ik me had losgemaakt en mijn eigen weg vond.

Zoals ik zijn er tallozen. Eenmaal volwassen ontdekken we dat we niet weten wie we zijn, niet weten wat we willen, niet of nauwelijks contact hebben met onze eigen behoeften. Want we zijn onze hele jeugd lang, dag in dag uit, getraind om aan de verborgen of openlijke behoeften van onze ouders te voldoen. We zijn geparentificeerd.

Altijd in een bijrol
‘Geparentificeerd raak je als je leert dat je zelf niet belangrijk bent, dat de behoeften van je ouders belangrijker zijn dan die van jou,’ zegt psychotherapeute Marinka Kamphuis. Ze schreef het boek Te vroeg volwassen, waarin ze het onderwerp van alle kanten bekijkt en een aantal risicogroepen benoemt, zoals kinderen van ouders met psychische problemen, kinderen die een vechtscheiding meemaakten, kinderen van verslaafde of gehandicapte ouders, chronisch zieke kinderen en kinderen van asielzoekers. Zij kunnen zich onder deze omstandigheden op verschillende manieren gaan gedragen.

Kamphuis onderscheidt vier groepen. Zorgzame kinderen voorzien in de behoefte aan zorg van hun ouders. Ze redderen, steunen en bemoedigen, zijn meegaand en braaf. Ze krijgen geen kans om hun eigen behoeften te leren kennen, laat staan die te bespreken. Over zichzelf praten geeft hun het gevoel lastig of egoïstisch te zijn. Het tragische is bovendien dat ze meestal met al hun zorg en loyaliteit hun ouders niet gelukkig kunnen maken, wat ­depressies en gevoelens van incompetentie tot gevolg kan hebben.

De tegenpool van deze rol is het kind dat kind moet blijven; dat voorziet in de behoefte van de ouder om te zorgen. Dit zijn vaak jongste kinderen, nakomertjes of gehandicapte kinderen, die klein en afhankelijk gehouden worden omdat de ouders zich vastklampen aan hun belangrijke zorgrol.

Kamphuis noemt het passieve parentificatie en volgens sommige psychologen is dit de ergste vorm. Want als je geen autonomie mag ontwikkelen van je ouders, leer je niet om zelf verantwoordelijkheid of initiatief te nemen, je kunt niet met teleurstellingen omgaan. Daarvan heb je de rest van je leven zelf het meeste last.

(On)besproken gedrag
De derde groep die Kamphuis beschrijft, is die van het perfecte kind. Het heeft veel weg van het ‘narcistisch bezette’ kind waarover de Zwitserse psychiater Alice Miller schreef in haar beroemde boek Het drama van het begaafde kind: het probeert de verwachtingen en dromen van de ouder waar te maken. Zo’n kind doet het doorgaans heel goed en krijgt ook veel lof van de ouders. Dit patroon ontstaat al op heel jonge leeftijd, schrijft Kamphuis, en daardoor zijn deze kinderen zich vaak niet bewust van hun eigen verlangens. Ze denken dat ze zelf gekozen hebben, terwijl in werkelijkheid de wensen van de ouders grote invloed hadden.Een ander probleem is dat minder perfecte eigenschappen niet gewenst zijn en dat leidt vaak tot faalangst: ‘Als ze me echt zouden kennen, zouden ze niet van me houden.’ In extreme gevallen geeft het problemen met intimiteit, want ze durven zich niet kwetsbaar op te stellen (ja!). Ze zien zichzelf voortdurend door de ogen van een ander en veroordelen zichzelf streng. Stress en psychosomatische klachten liggen op de loer.

Verrassend genoeg noemt Kamphuis ook de tegenhanger van het perfecte kind, het zwarte schaap, geparentificeerd. Zwarte schapen en zondebokken leiden namelijk de spanningen binnen een gezin af naar zichzelf. ‘Uit angst dat een van zijn ouders het gezin zal verlaten “kiest” het geparentificeerde kind ervoor om zich de zwartepiet te laten toe spelen,’ schrijft Kamphuis. Dat ‘kiezen’ is uiteraard geen bewust proces. Het offer van het kind wordt slechts zelden herkend, integendeel: vaak worden de relatieproblemen tussen de ouders toegeschreven aan het probleemgedrag van het kind. Zondebokken nemen ogenschijnlijk afstand van hun ouders door precies het tegenovergestelde te doen als wat er van ze verwacht wordt. Noch zwarte schapen noch zondebokken hebben zich losgemaakt van de verlangens van hun ouders. Vaak blijven ze zich als volwassene een buitenstaander voelen, wantrouwig en angstig voor afwijzing.

Er is natuurlijk overlap tussen de groepen; je kunt zorgzaam en perfect tegelijk zijn. En je kunt ook – in mijn ervaring – van de ene rol in de andere vallen: van ‘perfect kind’ werd ik eerst ‘zondebok’ voordat ik mezelf kon worden.

Existentieel loyaal
Aan de basis van het fenomeen ligt de onwrikbare loyaliteit waarover de bekende familietherapeut Böszörményi-Nagy veel schreef en waarop zijn indrukwekkende therapieën gebaseerd waren, legt Kamphuis uit. ‘Kinderen zijn existentieel loyaal aan hun ouders; ze kunnen niet anders, omdat ze hun leven danken aan hun ouders. Die loyaliteit, daar zit het in. Het lastige is dat veel van dit soort innerlijke processen onzichtbaar plaatsvinden. Ik denk dat er veel topsporters zijn, en mensen die de zaak van hun vader overnemen, die zich nooit hebben afgevraagd of ze dat zelf wel willen. En doet dat ene kind wel zo haar best bij paardrijles omdat ze het echt leuk vindt? Misschien had ze liever op straat gespeeld met andere kinderen en probeert ze een perfect kind te zijn.’

Aan de andere kant benadrukt de psychotherapeute dat zelfs een problematische gezinssituatie niet hoeft te leiden tot destructieve parentificatie. Als kinderen gewaardeerd worden bijvoorbeeld, scheelt dat al enorm: ‘Kinderen die waardering krijgen voor hun inspanningen ontwikkelen een positief zelfgevoel en halen zelf meer voldoening uit wat ze doen. Bij kinderen die geen waardering krijgen, ontbreekt die voldoening. Hierdoor wordt parentificatie sneller destructief.’

De meeste ouders die hun kinderen dit aandoen, kunnen niet anders of weten niet beter, zegt ze. ‘Ik zou mensen gunnen dat ze meer compassie krijgen met hun eigen situatie.

Pokon op je eigen wil
Stel dat je jezelf herkent en beseft: ik heb niet geleerd zelf te voelen wat ik voel, ik durf geen nee te zeggen. Wat is er dan aan te doen? ‘De eerste stap is: je bewust worden van je gedrag en onbehagen daarbij,’ zegt Kamphuis. ‘Je kunt niet van zondag op maandag opeens uitsluitend je eigen wil gaan volgen, maar je kunt je wel realiseren: hee, ik doe altijd automatisch wat anderen van me willen. Je staat voor iemand anders de afwas te doen en vraagt je af: waarom doet ze het eigenlijk niet zelf? Dan juich ik als therapeut: Precies, belachelijk, daar ben jij niet voor! Dus je moet als het ware pokon doen op alles wat vaag in de verte riekt naar je eigen mening.’

Zo heb ik zelf in de tijd dat ik in therapie was, maandenlang kleine briefjes op mijn voordeur en mijn telefoon geplakt: ‘Wil ik dit?’ Het herinnerde me eraan dat ik niet standaard ‘Ja natuurlijk’ hoefde te zeggen op elk verzoek. Laatst kwam ik een vriendin tegen die nog wist dat ze in die periode helemaal naar me toe was komen reizen om me te spreken en bij de deur door mij was afgewimpeld… Zij voelde zich nog steeds een beetje gekwetst.

‘Ja,’ zegt Kamphuis, ‘dat hoort bij het experimenteren: soms doe je iets waarbij je achteraf geen goed gevoel hebt, of je gaat te ver. Je kunt ook besluiten om een klein stapje te zetten: ik laat mijn vriendin wel binnen en luister naar haar, maar niet drie uur lang. En ik wil ook zelf een verhaal kunnen vertellen, belangrijk of niet. Als ze me onderbreekt, kom ik terug op mijn verhaal. Wie zich bewust is van het gedragspatroon dat hem dwarszit, kan dat gedrag aanpassen.’

Geparentificeerden zijn vaak erg kritisch tegenover zichzelf. ‘Eigenlijk moet je je eigen beste vriendin worden,’ suggereert Kamphuis. ‘Als een vriendin op een sollicitatiegesprek een ladder in haar kous heeft, is je reactie waarschijnlijk sussend: dat kan toch gebeuren. Maar tegen jezelf zeg je: ik kan ook niks… Dat betekent dat je op moeilijke momenten nog beter bij een vriendin zou kunnen aankloppen dan bij jezelf! Reageer op jezelf zoals je bij een vriendin zou doen. Je mag best denken: dit is niet handig, dit moet ik anders doen.

Lisette Thooft, Psychologie Magazine

https://www.psychologiemagazine.nl/web/Dossiers/Archief/De-loyaliteitsvalkuil-Als-je-nooit-geleerd-hebt-nee-te-zeggen-tegen-je-ouders.htm 

Ontdek de voordelen van EMDR therapie en hoe het kan helpen bij het verwerken van traumatische ervaringen.

EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, en is een effectief bewezen behandelmethode om nare ervaringen te verwerken. Eye Movement Desensitization and Reprocessing, afgekort tot EMDR, is een therapie voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van traumatische ervaringen. Dit kan zijn een schokkende ervaring, zoals een verkeersongeval of een geweldsmisdrijf. Maar ook voor andere ervaringen die veel invloed hebben gehad op de ontwikkeling van iemands leven zoals pesterijen of krenkingen in de jeugd, die in het hier-en-nu nog steeds invloed hebben kan de methode gebruikt worden. EMDR is een relatief nieuwe therapie. Een eerste versie van EMDR werd in 1989 beschreven door de ontwikkelaarster ervan, de Amerikaanse psychologe Francine Shapiro. In de jaren daarna werd deze procedure verder uitgewerkt en ontwikkelde EMDR zich tot een volwaardige therapeutische methode.

Waarvoor is EMDR bedoeld?

Bepaalde gebeurtenissen kunnen diep ingrijpen in het leven van mensen. Een groot deel van de getroffenen 'verwerken' deze ervaringen op eigen kracht. Bij anderen ontwikkelen zich psychische klachten. Vaak gaat het om zich opdringende herinneringen aan de schokkende gebeurtenis, waaronder angstwekkende beelden (herbelevingen; 'flashbacks') en nachtmerries. Andere klachten die vaak voorkomen zijn schrik- en vermijdingsreacties. Als er aan bepaalde criteria wordt voldaan spreekt men van een 'post traumatische stress-stoornis' (PTSS).

Ofschoon PTSS nog steeds als het primaire indicatiegebied voor EMDR wordt beschouwd hebben de ervaringen met de toepassing van deze behandelmethode de afgelopen jaren laten zien dat het mogelijk is een grote verscheidenheid aan psychische aandoeningen en klachten te behandelen, die gepaard gaan met vermijdingsgedrag, somberheid en/of gevoelens van angst, schaamte, verdriet, schuld of boosheid. Uitgangspunt is telkens dat deze klachten zijn ontstaan als gevolg van een of meer beschadigende ervaringen. Daarmee worden gebeurtenissen bedoeld die dusdanige sporen hebben nagelaten in het geheugen van de persoon, dat hij of zij er nu nog steeds last van heeft. Voorbeelden daarvan zijn emotionele verwaarlozing, akelige ervaringen op medisch gebied, verlieservaringen, werkgerelateerde gebeurtenissen en andere schokkende, schaamtevolle of anderszins ingrijpende ervaringen. De belangrijkste insteek van de EMDR therapeut is de cliënt te helpen de herinneringen aan deze gebeurtenissen te verwerken, met de bedoeling daarmee de klachten te verminderen of te laten verdwijnen.

Werkt EMDR?

Er is veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de werkzaamheid van EMDR. Uit de resultaten blijkt dat cliënten goed op EMDR reageren. EMDR is een kortdurende therapievorm. Als het gaat om een trauma na een eenmalige ingrijpende gebeurtenis dan zijn mensen vaak al na enkele zittingen in staat om de normale dagelijkse bezigheden weer op te pakken.

Hoe weet je of EMDR kan worden toegepast? In het begin van de therapie zal uw EMDR-therapeut uitgebreid aandacht besteden aan de oorzaak en achtergronden van de klachten. Daarnaast wordt er een taxatie gemaakt van een aantal individuele kenmerken waaronder de persoonlijke draagkracht en de last die men van de klachten ondervindt. Hieruit zal blijken of een gerichte traumabehandeling op dat moment noodzakelijk of nodig is, en of daarvoor EMDR kan worden gebruikt.

Hoe gaat EMDR in z'n werk?

De therapeut zal vragen aan de gebeurtenis terug te denken inclusief de bijbehorende beelden, gedachten en gevoelens. Eerst gebeurt dit om meer informatie over de traumatische beleving te verzamelen. Daarna wordt het verwerkingsproces opgestart. De therapeut zal vragen de gebeurtenis opnieuw voor de geest te halen. Maar nu gebeurt dit in combinatie met een afleidende stimulus. Doorgaans zal dat de hand van de therapeut zijn. De therapeut zal vragen de aandacht hierop te richten en daarna de hand op ongeveer 30 centimeter afstand, voor het gezicht langs, heen en weer bewegen. Een ander methode gebeurt door middel van een koptelefoon waarbij geluiden afwisselend rechts en links worden aangeboden. Na elke set wordt er even rust genomen. De therapeut zal de cliënt dan vragen wat er in gedachten naar boven komt. De EMDR procedure brengt doorgaans een stroom van gedachten en beelden op gang, maar soms ook gevoelens en lichamelijke sensaties. Vaak verandert er wat. De cliënt wordt na elke set oogbewegingen gevraagd zich te concentreren op de meest opvallende verandering, waarna er een nieuwe set volgt.

Wat zijn de te verwachten effecten?

De aangeboden sets oogbewegingen of geluiden zullen er langzamerhand toe leiden dat de herinnering haar kracht en emotionele lading verliest. Het wordt dus steeds gemakkelijker aan de oorspronkelijke gebeurtenis terug te denken. In veel gevallen veranderen ook de herinneringsbeelden zelf en worden ze bijvoorbeeld waziger of kleiner. Maar het kan ook zijn dat minder onprettige aspecten van dezelfde situatie naar voren komen. Een andere mogelijkheid is dat er spontaan nieuwe gedachten of inzichten ontstaan die een andere, minder bedreigende, betekenis aan de gebeurtenis geven. Deze effecten dragen ertoe bij dat de schokkende ervaring steeds meer een plek krijgt in de levensgeschiedenis van de persoon.

EMDR is in 1989 door Francine Shapiro ontwikkeld om traumatische gebeurtenissen te verwerken. Inmiddels is er steeds meer wetenschappelijke ondersteuning dat EMDR ook goed ingezet kan worden bij andere problemen en klachten, zoals bijvoorbeeld angststoornissen, de gevolgen van meervoudige traumatisering en chronische pijn. Ook wanneer iemand last heeft van een negatief zelfbeeld kan EMDR als onderdeel van een behandeling worden toegepast.

EMDR wordt met name toegepast wanneer mensen last blijven houden van een schokkende gebeurtenis, zoals (seksueel) geweld, een overval of een verkeersongeval. Ze hebben bijvoorbeeld flashbacks van de gebeurtenis of nachtmerries. Vaak is er dan sprake van een post traumatische stoornis (PTSS). Door middel van EMDR neemt de kracht en emotionele lading van een nare herinnering af.

Op It’s Just Therapy vind je de beste EMDR therapeuten, vind hieronder je EMDR therapeut en boek een consult.

Mocht je vroeger boos of bang zijn?

Mensen die innerlijk kindwerk willen doen, komen vaak met uitspraken als ‘ik mag niet genieten’, ‘ik kan me niet ontspannen’, ‘ik mag niet blij zijn’. Er mag een heleboel niet. Naar mijn gevoel speelt er een soort wetmatigheid een rol in de manier waarop we onszelf in evenwicht hebben leren houden: als het ene niet mag, dan mag het tegenovergestelde waarschijnlijk ook niet. Als ik niet verdrietig mag zijn, dan mag ik ook niet blij zijn. Wat mij zo blijft inspireren in het innerlijk kindwerk, is de toestemming dat je jezelf helemaal mag leren kennen, van de hoogste hoogte tot de diepste diepte. Heel bevrijdend die toestemming, er is helemaal geen veroordeling, er is alleen maar een groeiend liefdevol bewustzijn en het stap voor stap achterlaten van je geploeter, het ontspannen in wie je wèl bent.

Hoe meer hoekjes en laagjes ik in mezelf mag erkennen en toestaan, hoe blijer en ontspannener ik word. Hoe meer mijn ‘container’, mijn persoonlijke ruimte mag uitdijen, hoe meer ik kan en mag genieten van wat of wie er in mijn leven is. En hoe meer mijn container uitdijt, hoe groter deel van het leven er binnen mijn ontspanning valt. Boeddha wordt soms afgebeeld met een hele dikke buik. Dat betekent niet dat hij zoveel te eten had, integendeel. Die buik symboliseert zijn totale ontspanning. Check zelf nu maar eens of je buikspieren ontspannen zijn of niet. Mag je buik ‘hangen’? Als dat mag, dan ben je al aardig op weg om ontspannen te mogen genieten van wat er is. Als je je buik straktrekt dan haal je de ruimte uit je lichaam weg om je gevoel te voelen. Je ‘container’ vernauwt zich, zoals ik dat noem. Een ander kenmerk dat hier direct mee samenhangt is een hoge ademhaling: wanneer er geen uitdijing mogelijk is in de buik, dan kun je alleen maar hoog ademen. En minder ademen is minder voelen.

Er mocht een heleboel niet

De weg naar het beter leren kennen van jezelf loopt dus via het weer contact maken met je gevoel.
Je voelt natuurlijk de hele tijd van alles, maar er weer contact mee maken, dat is de kunst: met je primaire sensaties, je emoties en je gevoelens. Belangrijk is ook om af te leren onze gevoelens eerst te analyseren en censureren in ons hoofd. Erover nadenken en inzichten ontwikkelen volgen vanzelf, daar hoef je niet extra je best voor te doen. Weer gaan voelen hoe het van binnen met je gaat is de weg naar meer ontspanning. En dat voelen mocht juist vaak niet, in het klein in de thuissituatie, maar ook in het groot in de maatschappij. Ouders vonden het bijvoorbeeld lastig als er iets uit je stroomde. Je moest natuurlijk je lichaam leren beheersen. Maar mochten je emoties zoals angst, verdriet of boosheid wel uit je stromen? Werden je gevoelens gezien en beantwoord? Vaak moesten we maar flink zijn en doorbijten. Of opvoeders waren zelf emotioneel incontinent zodat ze over ons als kind heen walsten. De boodschap die je als kind daaruit kunt overhouden, is dat jouw gevoel er niet mag zijn en/of dat je het maar beter niet kunt laten zien, want dan ben je niet in goede handen. Voelen was niet veilig en het laten zien was niet veilig. We zijn uiteindelijk bang geworden voor ons gevoel. Het pijnlijke is hier, dat juist emoties en gevoelens je helpen je eigen weg door het leven te vinden, langs wat wèl en wat niet goed is voor jou. In plaats van een eigen koers te leren uitstippelen, leert ons brein aan om ons te gedragen als een verlengstuk van andermans (vaak totaal gestoorde) stemmingen. In latere partnerrelaties herhaalt zich dit patroon dan ook vaak

Strak trekken als ideaal

Niet alleen ouders kunnen hun kind de mogelijkheid ontnemen om zichzelf beter te leren kennen. Vooral ook goed/fout boodschappen uit godsdienstige hoek kunnen een kind behoorlijk hinderen in het ontwikkelen van zelfkennis en eigenwaarde. God, Jezus en kerk zijn bij menige cliënt verworden tot boeman eersteklas, met de opvoeders als hun ‘onfeilbare’ handlangers. Geniaal en loyaal zoals een kind zich kan aanpassen aan stresserende omstandigheden, leert het zijn lichaam strak te trekken om de ruimte voor het voelen van al die conflicten zoveel mogelijk te reduceren. Buik in, adem hoog, hoofd achterover, keel op slot. De rugkant van het lichaam is van nature bedoeld om sterk en ‘hard’ te zijn, om ons overeind te houden en klappen op te vangen. Maar nu staat ook de zachte, gevoelige voorkant van het lichaam strak en is hard geworden. Onze sensitieve antennes worden afgedekt door een alert en voorgeprogrammeerd pantser, dat niet meer zo openstaat voor het moment. Strak staan is zelfs een ‘schoonheidsideaal’ geworden, zowel voor mannen als voor vrouwen, dat op allerlei manieren dagelijks op ons netvlies terechtkomt. Een goed uiterlijk, genot en materieel succes staan vaak bovenaan prioriteitenlijstjes. Maar wat, als je ware zelf, je ziel, daar helemaal niet zo mee bezig is?

Onder de deken van schaamte vandaan, weg van angst, eenzaamheid en onzekerheid

Onder al die strakke lichamen, beheersing en hoge energie gaat echter veel lijden en geploeter schuil, zoals eenzaamheid en onzekerheid, angst, bevriezing, pijn, verdriet, boosheid en schaamte. Mensen die een klik voelen met het begrip ‘innerlijk kind’ hebben ergens de moed om onder hun geniale (chapeau!) pantsering op zoek te gaan naar hun onverwerkte oorspronkelijke emoties en gevoelens. In sessies blijkt steeds weer dat, wanneer je jezelf toestaat om contact te maken met je oude echtgebeurde pijn (je lichaam weet alles nog), je ook weer bij je echte plezier kunt komen. Dan wordt als het ware de deken van schaamte, van ‘niet mogen’ van je geest weggetrokken en word je weer helder. In therapie heb ik indertijd zelf ervaren hoe het voelt om onder die deken uit te komen. Stap voor stap. Ouders, opvoeders, kerk en gezag kregen een andere plek in mij of geen plek meer. Godsdienst maakte plaats voor religie. Religie maakte vervolgens weer plaats voor spiritualiteit. Het helemaal leren kennen van mijn zelf kwam in het midden te staan. Wat kwam ik hier doen? ik ging mezelf bewuster ervaren via relaties, vriendschappen en werk natuurlijk. Maar vooral leerde ik alleen met mezelf te zijn op een innerlijke plek zonder enige veroordeling. Een onzichtbaar woordeloos midden. Deze reis naar en met mijzelf gaat nog steeds door en inspireert mij onverminderd om anderen te helpen zichzelf ook van hun bezwaarde gemoed te ontdoen. Innerlijk kindwerk leert je onder de deken van schaamte, van het ‘niet mogen’ vandaan te komen. Het opent de weg om je ware zelf tegen te komen en meer hoogte te krijgen wat die in dit leven komt doen. Daar is het nooit te laat voor, al was het maar om je ware zelf voor het eerst in eeuwen bewust in de gaten te krijgen.

Vind hier een overzicht van innerlijk kind therapeuten voor innerlijk kindwerk. Klik op een profiel van een therapeut voor een afspraak of meer info.