De relatie tussen moeder en dochter is allesbepalend
- laatst bewerkt Dec 18, 2020
De relatie met je moeder is allesbepalend voor de relaties die je als volwassene aangaat
De relatie met onze moeder is de meest vanzelfsprekende en tegelijkertijd de meest complexe relatie in ons leven. De relatie met onze moeder is bepalend voor de relaties die we als volwassenen met een partner aangaan. Zelf merk ik sinds het afgelopen jaar dat ik de behoefte voel om opnieuw naar de relatie met mijn moeder te kijken.
We hebben ons leven te danken aan onze moeder en we zijn als kind afhankelijk van haar aanwezigheid, haar aandacht en haar liefde. Om uiteindelijk vanuit eigen bron te kunnen groeien. In onze cultuur is er gelukkig steeds meer aandacht voor de behoeftigheid of de tekorten die onze moeders vroeger zelf opliepen. Moeders zijn namelijk ook dochters…
Tekort aan moederliefde?
De tekorten van mijn eigen moeder hebben zich ontwikkeld tot een grote mate van onzekerheid en een tekort aan zelfliefde. Die onzekerheid en het tekort aan zelfliefde van mijn moeder kropen ook in mij. Een onzekerheid van iets dat je niet kan controleren, onzekerheid en angst voor de de kracht van de natuur. Onzekerheid over iets dat groter is dan ikzelf en waar ik niet tegenop kan.
Soms lijkt het of het makkelijker is om bang, zwak en klein te blijven, dan voluit te leven en te vertrouwen op mijn eigen kracht en talent.
Staan op je eigen grond
Ik leek sterk en stond jong op eigen benen, ik wilde mijn moeder niet belasten. Ik wrong mij in bochten om maar niet tot last te zijn. Maar van binnen was ik een brok van onzekerheid. Ik bouwde geen eigen grond op, waar ik vanuit eigen kracht mijzelf en de wereld ging leren kennen. Ik was emotioneel bezet door het verdriet, de onzekerheid en de eenzaamheid die ik van mijn moeder voelde.
Mijn vader verdween uit beeld toen ik 12 was, de start van mijn pubertijd. Je zou kunnen zeggen alle dingen die in de kindertijd niet zijn opgebouwd kunnen nog gestimuleerd en bekrachtigd worden in de pubertijd. Maar mijn vader schitterde in afwezigheid. Maar dat terzijde.. daar kan ik een andere keer nog persoonlijk artikel aan wijden.
Wie ben je en waar komen je overtuigingen vandaan
Het mooiste van mijn moeder is, ik kan er niet aan ontkomen, ik zou er zonder haar niet zijn. Het is de persoon die mij gevormd heeft, die tot in het diepst van mijn cellen indruk op mij maakt en op wie ik het meest lijk. Ik zie waarin ik absoluut niet op haar wil lijken. Maar patronen trekken patronen aan, dus vervolgens doe ik precies het zelfde. Ik snap steeds beter waarom ik ben wie ik ben en waar mijn blokkades en ontwikkelde overtuigingen vandaan komen. Ik ben dankbaar voor mijn moeder en voor het leven wat ze aan mij heeft doorgegeven.
Auteur: Lililan Dibbets (systemisch werker)